Caelum seu Infernum

Przeżywając swoje życie bywam często w chumrach, czy to w pracy, czy na górskiej wycieczce. Pracując na najwyższych masztach w Polsce, niebiańskie obłoki często muskają moją twarz. Często nie jest to przyjemny dotyk… zimny i chłodny, bez emocji.

Moja ciekawość zaprowadza mnie również do miejsc mniej dostępnych, ciasnych, wilgotnych. Schodząc parę metrów pod ziemię odkrywam inny świat, okryty mrokiem i grozą, gdzie królują straszne pająki i nietoperze.

Ta refleksja pomiędzy światami powstała, ponieważ odeszła z tego świata moja mama i jej dedykuje ten cykl.

A Was zapraszam do refleksji, który świat jest dla Was bliższy, czy jest może dla waszych znajomych.

Previous
Previous

Praca na Wysokościach

Next
Next

Skrzydła